Φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά

Δημοσιεύτηκε 22 Ιουλίου «Είναι πολύ φτωχή η μνήμη που δουλεύει μόνο προς τα πίσω. Δημοκίδη, Μεταίχμιο Η ζωή φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά ηρωίδας καταστράφηκε κάτω από συνθήκες γνήσιου μίσους εκ μέρους των θυτών. Εδώ, στη νουβέλα του Βάσκες, οι υπολήψεις θίγονται κάτω από συνθήκες μη εξακριβωμένης βεβαιότητας, χωρίς το κίνητρο του μίσους, χάρη στην εκτέλεση επαγγελματικού καθήκοντος συνδυασμένου με απλή αντιπάθεια ή εξαιτίας ενός επαναπροσδιορισμού του παρελθόντος.

Εθνικό Πάρκο Yasuni

Ο σχολιασμός της πολιτικής κατάστασης στη χώρα του, όπως και σε προηγούμενα βιβλία του, και η συνάφεια των ηρώων με τους κρατούντες είναι, μαζί με τα προγραφόμενα, ένα ακόμη ζήτημα στο εξαιρετικό βιβλίο του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες Οι υπολήψεις.

O Βαλένσια είχε δίκιο: τον άνθρωπο τον είχε καταπιεί η λήθη.

1. Σύζυγος που προσπαθεί να χάσει βάρος
2. Ίκαρος, σελ.
3. «Πού πάει το παρελθόν όταν αλλάζει;» • Fractal

Ο Χαβιέρ Μαγιαρίνο είναι ο πολιτικός γελοιογράφος με τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα —ένας ζωντανός μύθος— όπως και ο προκάτοχός του, Ρικάρντο Ρεντόν. Ο Ρεντόν, έπειτα από μία διαπρεπή σταδιοδρομία, αυτοκτόνησε το αφήνοντας πίσω του ένα αινιγματικό σκίτσο.

Βρισκόμαστε στοστο κέντρο της Μπογκοτά, όπου ο Μαγιαρίνο σκοπεύει να πάει πεζός στην περίφημη λυρική σκηνή Teatro Colón για τη μεγαλειώδη βράβευσή του από την κυβέρνηση.

Έπειτα από τέσσερις δεκαετίες λαμπρής καριέρας, έχει όλη τη χώρα στα πόδια του.

Μνημεία της Κολομβίας

Η επίδραση των σκίτσων του υπήρξε τέτοια, ώστε μπορούσε να προκαλεί φοβερές ανατροπές σε κυβερνητικές διαδικασίες, δικαστικές αποφάσεις, να κλονίζει τα θεμέλια ενός υπουργείου, να ανατρέπει έναν δήμαρχο, να προκαλεί φόβο στους πολιτικούς. Καθώς ένας λούστρος περιποιείται τα παπούτσια του, ο Μαγιαρίνο είχε την αίσθηση ότι ο Ρεντόν πέρασε από μπροστά του. Ίσως ήταν μία από αυτές τις πλαστές αναμνήσεις που έχουμε όλοι.

Τι παράξενο πράγμα που είναι η μνήμη: μας επιτρέπει να θυμόμαστε κάτι που δεν έχουμε ζήσει. Στη διάρκεια της αφήγησης του μύθου, ο Βάσκες κάνει εμμονικώς αναφορές στη μνήμη, στις στρατηγικές και τα τερτίπια της. Στην πλάνη της μνήμης οφείλονται πολλές λαθεμένες εκτιμήσεις, που ενδέχεται να φέρνουν απρόβλεπτες ανατροπές. Ο Μαγιαρίνο κατά την ροφήματα πρωτεΐνης για απώλεια βάρους του προς τη λυρική σκηνή συναντά την τέως σύζυγό του Μαγδαλένα που έχει τον ίδιο προορισμό με τα τοξωτά φρύδια, το ειρωνικό της χαμόγελο και την υπέροχη φωνή —ικανή για κάθε είδους μαγεία— χαρακτηριστικά πολύ γνώριμα στον ίδιο από τη συμβίωσή τους: Α, μα αυτή ήταν η Μαγδαλένα: μία έξοχη αναγνώστρια της πραγματικότητας, ιδίως αυτής της περιχαρακωμένης και φτωχής πραγματικότητας, αυτής της μελαγχολικής και έμφοβης πραγματικότητας, που ήταν ο Μαγιαρίνο.

Ενδοσκοπικές Επεμβάσεις Απώλειας Βάρους- Παχυσαρκία

Ο Βάσκες δημιουργεί έναν πολύ ενδιαφέροντα γυναικείο χαρακτήρα, τον οποίο ψυχογραφεί σε βάθος και αφήνει να δρα με συνέπεια — τουλάχιστον στις μεγάλες αποφάσεις ζωής. Το ίδιο συμβαίνει με όλους τους δευτερεύοντες ήρωές του.

Διεισδύει στο βάθος της συνείδησής τους, της μνήμης, της αναγκαίας ή τυχαίας λήθης. Αυτό που υπήρξε βεβαιότητα παύει ενδεχομένως να υπάρχει με την φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά του χρόνου, όπως συμβαίνει και με ένα τυχαίο ή προσχεδιασμένο γεγονός.

«Πού πάει το παρελθόν όταν αλλάζει;»

Όλα χάνουν τη δύναμη που είχαν όταν συνέβαιναν, η αλήθεια αμφισβητείται, η εικόνα αυτού που έχει ιδωθεί αλλοιώνεται, χάνει τη θέση της μέσα στον χρόνο και στον χώρο, όλα, μνήμες και πλάνες αποκτούν μια άλλη διάσταση.

Όμως, πού πάει το παρελθόν όταν αλλάζει; Πόσο βαθιά κρύβονται στο υποσυνείδητο τα γεγονότα που πρόσβαλαν, ντρόπιασαν κι ωστόσο συνεχίζουν να είναι αδιαμφισβήτητα, παρά το φυσιολογικό ξέβαμμα από τον χρόνο ή την επισυσσώρευση άλλων λιγότερο επώδυνων, που ωστόσο αποτελούν στοιχεία της ανθρώπινης ιστορίας; Το κείμενο φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά στοχασμών και υπαρξιακών αναζητήσεων: Η ζωή είναι η καλύτερη γελοιογράφος.

Η ζωή φτιάχνει την ίδια μας τη γελοιογραφία Καταλαβαίνετε ασφαλώς πως δεν μιλάω μόνο για τα εξωτερικά γνωρίσματα, αλλά για τα μυστηριώδη χνάρια που αφήνει η ζωή στα χαρακτηριστικά μας, το ηθικό τοπίο, ναι, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το ονομάσω, το ηθικό τοπίο που ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μας καθώς η ζωή περνάει, καθώς προχωράμε κάνοντας λάθη ή το σωστό, καθώς πληγώνουμε τους άλλους ή πασχίζουμε να μην το κάνουμε, καθώς λέμε ψέματα ή εξαπατούμε ή επιμένουμε, κάποτε με θυσίες μεγάλες, στο πάντα επίμοχθο έργο τού να λέμε την αλήθεια.

Κατά τη βράβευση, ο Μαγιαρίνο αποθεώνεται. Ο ίδιος αισθάνεται υπερήφανος για τον εαυτό του.

Φυσικά, υπάρχουν και πολιτικοί που δε διαθέτουν τέτοια χαρακτηριστικά, που είναι σαν να μην είχαν πρόσωπο. Αυτοί είναι οι πιο δύσκολοι, γιατί πρέπει να επινοηθούν, οπότε τους κάνω την εξής χάρη: δεν έχουν προσωπικότητα κι εγώ τους δίνω μία. Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν είναι σχεδόν ποτέ.

Share on Facebook Share on Twitter Παρά το γεγονός ότι η Κολομβία βρίσκεται σε ένα άλλο μέρος του κόσμου σε μια άλλη ήπειρο, δεν πάει να είναι δημοφιλής στους κατοίκους των χωρών της ΚΑΚ. Ο λόγος για αυτό είναι το ήπιο τροπικό κλίμα, ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, κομψά θέρετρα και πολλά μνημεία πολιτισμού και αρχιτεκτονικής.

Youtube αδυνατίζει γρήγορα να διαστρεβλώνουν, αλλά δεν ψεύδονται ποτέ. Πόση βεβαιότητα είχε εκφραστεί με την τελευταία φράση! Ο Βάσκες αναφέρεται στα αρχικά όνειρα του ήρωά του, στην εκτροπή σε άλλη κατεύθυνση, αυτή που τον έκανε πετυχημένο, με παράπλευρες απώλειες εξαιτίας της, γιατί: Δεν υπάρχει γελοιογραφία χωρίς κεντρί, όπως δεν υπάρχει χωρίς μέλι.

Ο John Krasinski αποκαλύπτει ότι η σύζυγος Emily Blunt «μισεί» το μυώδες σώμα του - Ομορφιά

Αλλά ούτε νοείται γελοιογραφία που να μη φέρνει χαμόγελο, έστω και πικρό, στο πρόσωπο του αναγνώστη. Η συνέχεια της ανάδρομης αφήγησης αφορά τον γάμο με τη Μαγδαλένα, τη γέννηση της κόρης τους Μπεατρίς, την πορεία του γάμου, τη μετοίκηση στο σπίτι του βουνού.

Χωρίς ιδιαίτερη πλοκή, με εξαιρετικούς σχολιασμούς, ο Βάσκες ιχνογραφεί τις ανθρώπινες σχέσεις, τους κάθε είδους δεσμούς στρατιωτικές δίαιτες των ανθρώπων, τη φθορά του έρωτα. Η εξέλιξη της πορείας του διάσημου σκιτσογράφου προέκυψε από μία όχι τόσο τυχαία συνάντηση με την παιδική φίλη της κόρης του, Σαμάντα Λεάλ. Ο Μαγιαρίνο είναι η πολιτική συνείδηση της χώρας, όπως κάποτε ο Ρεντόν.

Ένα σκίτσο του υπήρξε μοιραίο για εκείνον που αφορούσε. Ποια όμως ήταν η εκ των υστέρων επίδραση στον ίδιο τον σκιτσογράφο; Δικαιοσύνη κι αδικία δεν είχαν σημασία. Ένα μόνο πράγμα άρεσε στο κοινό περισσότερο από την ταπείνωση, κι αυτό ήταν Η γραφή του Βάσκες επίμονα διεισδυτική, άλλοτε θυμίζει Χαβιέρ Μαρίας και άλλοτε Μπάνβιλ, ωστόσο έχει την ολοδική του σφραγίδα, και τις δικές του εμμονές με το παρελθόν ως μία ρευστή ύλη που λειτουργεί ως επαναπροσδιοριστικό στοιχείο τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Η φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά του παρελθόντος στους χαρακτήρες του είναι αναπότρεπτη και ο ίδιος τούς αντιμετωπίζει ως όντα προς φυσική απώλεια βάρους στην Μπογκοτά εκ νέου διερεύνηση. Προστιθέμενη αξία στο βιβλίο δίνει η εξαιρετική, όπως πάντα άλλωστε, μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη.